Elke woensdag hebben wij een vergadering als team van werkers in Baan Phak Phing. Naast het vergaderen over de dagelijkse gang van zaken met en omtrent de meisjes nemen wij ook de tijd om met elkaar te delen over hoe het met een ieder gaat, zowel persoonlijk als op het werk. We ondersteunen elkaar dan waar nodig, moedigen elkaar aan om door te gaan en genieten van de mooie dingen.
Op een woensdag in juni kregen we bezoek, in mijn opinie hoog bezoek. Christine, Heidi en Helmut. Christine kennen jullie waarschijnlijk wel, want zij heeft in 1990 Baan Phak Phing opgezet en tot een paar jaar geleden geleid. MAAR Christine is Baan Phak Phing niet in haar eentje begonnen, dat deed zij samen met Heidi, die toentertijd ook in Thailand woonde. Heidi is een Duitse vrouw en had net als Christine dezelfde visie: “meisjes die in de gedwongen prostitutie terecht zijn gekomen te bevrijden en een kans op een nieuw toekomst te geven”. Christine en Heidi hebben tot februari 1994 samengewerkt, toen is Heidi terug naar Duitsland gegaan. Daar heeft ze haar man Helmut ontmoet en hebben ze samen een gezin gesticht.
Nu na zoveel jaren kwam Heidi samen met haar man dus bij ons op bezoek. Wat was het geweldig om haar kant van het verhaal te horen en om Christine en Heidi samen te zien en in Baan Phak Phing te ontvangen. Voor veel van onze stafleden was het de eerste keer dat ze de geschiedenis van Baan Phak Phing uit eerste hand hoorden. We zijn dankbaar dat zij de tijd hebben genomen om ons als team aan te moedigen om door te gaan in het zorgen voor de meisjes.
